Mentres agardamos pola publicación neste blogue do voso Cancioneiro do Xuvia que estamos rematando e no que incluiremos as vosas poesías, queremos nestes días de primavera lembrar algúns dos poemas sobre ríos escritos en lingua galega ao longo do século XX e XXI... Algúns xa os coñecedes e outros ao mellor non, pero nunca é tarde.
Empezamos cun poema do libro O galo de Luís Amado Carballo:
Desconsolo
Deixando aa fonte á chorar
fuxe o río pol-o quenlle
con pasadas de cristal...
— Ay amante, amante
¿cando voltarás?,
será pol-a Páscoa
ou pol-a Trindá...
O cantar do merlo
quérea consolar:
Voltará o amante
ben cedo cicais,
cicais poI-a Páscoa
ou pol-a Trindá.
Pon frores no pelo
si é de lei, virá.
Contéstalle a fonte
no seu saloucar:
Amores que fuxen
xa non voltarán,
nin pol-a Páscoa
nin pol-a Trindá.
Soyo follas secas
Outono m'ha dar.
Ficaban tan soyo
na branca mañán,
o fuxir do río
y-a fonte a chorar.
Deixando aa fonte á chorar
fuxe o río pol-o quenlle
con pasadas de cristal...
— Ay amante, amante
¿cando voltarás?,
será pol-a Páscoa
ou pol-a Trindá...
O cantar do merlo
quérea consolar:
Voltará o amante
ben cedo cicais,
cicais poI-a Páscoa
ou pol-a Trindá.
Pon frores no pelo
si é de lei, virá.
Contéstalle a fonte
no seu saloucar:
Amores que fuxen
xa non voltarán,
nin pol-a Páscoa
nin pol-a Trindá.
Soyo follas secas
Outono m'ha dar.
Ficaban tan soyo
na branca mañán,
o fuxir do río
y-a fonte a chorar.
E por certo, unha preguntiña para mañá? Cal é o río que pasa pola cidade natal do autor e desemboca na ría desta?
No hay comentarios:
Publicar un comentario