Eleximos hoxe un poema do autor homenaxeado este ano no Día das Letras Galegas, Xosé María Díaz Castro. O poemá titúlase "Vísperas" e pertence ao seu libro Nimbos:
POLOS DÍAS do Carmio a festa chega ó río.
Unha
música ardente vén no aire coma un río
de
recordos. Foguetes lonxanos cain no río.
Este
é o Porto – Muíño, todo en lapas, o río.
O
río está deitado coma un boi remoendo,
i o Tempo non sei qué anda rente del remexendo.
As
bágoas do ameneiro cain pola noite abaixo,
e
fan ceos pequenos de estrelas aló embaixo.
Nas
puntiñas dos pés a festa chega ó río,
i anésgase, larmeira, á beiriña do río.
Despois
vólvese tola: brinca o río berrando,
e
pérdese nos vimbios e as xesteiras beilando,
i
acéndese nos vidros da aldea chea de anos,
i
ergue a moi meiga as pálpebras de animás e cristianos…
Chora
o ameneiro en soños (¡Que ben se oin os muiños!),
e
chora polo tempo perdido nos camiños.
Ai
como está de bágoas de nenos feito o río!
Este
é o Porto – Muiño, todo en sombras, o río.
A
Virxe pasa a mau polo lombo do río…
Xosé
María Díaz Castro
Por certo, se queres saber algo máis sobre os ameneiros aquí atoparás máis información.
No hay comentarios:
Publicar un comentario